Prenta ķ tveimur dįlkum. Śtgįfa 119. Uppfęrt til 1. október 1995.


Lög um mótak

1940 nr. 16 12. febrśar


1. gr.
     Bęjar- og sveitarfélög geta eitt įr ķ senn öšlast rétt til žess aš vinna mó ķ annarra landi meš žeim skilyršum og takmörkunum, sem lög žessi įkveša.

2. gr.
     Bęjarfélag eša sveitar, sem öšlast vill rétt žann, er ķ 1. gr. getur, skal senda skriflega umsókn um žaš til atvinnumįlarįšuneytisins.
     Ķ umsókn skal vera:
1.
Greinargerš um legu mólandsins, nafn eiganda žess eša forrįšamanns, atvinnu hans og heimilisfang, svo og nafn įbśanda landsins.

Nś er land ķ sameign, og skal žį greina alla eigendur. Ef land er eign félags eša stofnunar, nęgir aš greina formann eša forrįšamann.

2.
Lżsing į mólandinu og nęsta umhverfi žess. Greint skal frį hvers konar mannvirkjum, skuršum og ręktunarįstandi, hvaša not eigendur eša įbśendur hafa undanfariš haft af hinu umrędda svęši (heyskap, beit o.s.frv.). Umsókninni fylgi ķ 2 eintökum kort eša frumdrįttur (riss) af svęši žvķ, er um ręšir, žar sem sjįlft mólandiš er skżrt afmarkaš.
3.
Įętlun um mómagn žaš, sem umsękjandi rįšgerir, aš tekiš verši upp.
4.
Hvort umsękjanda sé kunnugt um, aš ašrir eigi rétt til mótaks į žessum staš, og žį hverjir.
5.
Įstęšur umsękjanda fyrir žvķ, aš hann telur sér naušsynlegt aš fį mótak į žeim staš, sem um er sótt. Skal žar tekiš fram, hvort umsękjandi eigi eša hafi til afnota nothęft móland, eša hvort önnur mólönd gętu komiš til greina.

     Umrįšendur landsins, sem nefndir eru ķ 1. tölul. žessarar greinar, eru skyldir til aš veita umsękjanda naušsynlegar upplżsingar, aš žvķ leyti sem žeim er unnt.

3. gr.
     Nś hefir rįšuneytinu borist umsókn samkvęmt 2. gr., og skal žaš žį tilkynna efni hennar réttum ašilum samkvęmt 1. tölul. 2. gr., svo og sżslumanni žeirrar sżslu, žar sem mólandiš er, og ber honum aš tilkynna žaš oddvitum annarra bęjar- eša sveitarfélaga, sem ętla mį, aš hefšu hagsmuna aš gęta ķ žvķ sambandi. Ęski žeir aš fį mótak į sama staš, skulu žeir sękja um žaš innan mįnašar frį birtingu tilkynningarinnar.

4. gr.
     Aš loknum umsóknarfresti tekur rįšuneytiš umsóknirnar til athugunar, og skal sį öšlast, aš öšru jöfnu, rétt til mótaks, sem flutningur į mónum yrši kostnašarminnstur, enda eigi hann ekki, svo kunnugt sé, kost mótaks į öšrum jafnhentugum eša hentugri staš, og metur rįšuneytiš žaš. Skal tilkynna umsękjanda leyfisveitinguna, svo og ašilum samkvęmt 1. tölul. 2. gr.

5. gr.
     Žegar lokiš er undirbśningi žeim, sem ķ 2.–4. gr. segir, skal męla śt handa umsękjanda hęfilegt móland, žó aldrei stęrra en svo, aš eftir verši a.m.k. 5000 teningsmetrar af mó ķ hverri landareign į hentugum staš handa įbśanda. Žį skal og velja heppilegt land til žurrkvallar og įkveša naušsynlega framręsluskurši, vegi og önnur mannvirki vegna mótaksins utan mótakssvęšis. Gęta skal žess, aš mótakssvęši megi aš afloknu mótaki koma aš sem fyllstum notum til ręktunar.

6. gr.
     Gjald vegna mótaks samkvęmt lögum žessum skal įkvešiš um land allt af 2 mönnum. Nefnir atvinnumįlarįšuneytiš annan og Bśnašarfélag Ķslands hinn. Tveir varamenn skulu nefndir į sama hįtt.
     Matsmenn skulu tilkynna ašilum śrslit matsins žegar er verša mį ķ įbyrgšarbréfi.
     Skjóta mį įkvöršun matsmanna til yfirmats. Yfirmatsmenn skulu vera žrķr. Nefnir hęstiréttur formann yfirmatsnefndar og atvinnumįlarįšherra og Bśnašarfélag Ķslands sinn manninn hvort. Varamenn skulu nefndir meš sama hętti.
     Beišni um yfirmat skal vera komin til yfirmatsmanna innan mįnašar frį žvķ aš ašilum varš kunnugt um matiš. Ef einn eša annar ašila įfrżjar, er yfirmatsmönnum skylt aš śrskurša einnig kröfur hins eša hinna, žótt hann eša žeir hafi ekki įfrżjaš į réttum tķma.
     Hafi annar en eigandi afnot jaršar, įkveša matsmenn, hvort og hvernig gjaldinu skuli skipt meš žeim.

7. gr.
     Umsękjandi greišir allan kostnaš af śtmęlingu og undirmati, žar meš talin žóknun matsmanna. Matsmenn įkveša žįtttöku hvers umsękjanda ķ feršakostnaši.
     Yfirmatsmenn įkveša, hvernig ašilar bera kostnaš af yfirmati.

8. gr.
     Sżslumašur sżslu žeirrar, žar sem mólandiš er, sér um śtmęlingu žess. Skal hann fį trśnašarmenn Bśnašarfélags Ķslands til aš annast śtmęlingu, ef unnt er.
     Hefja mį móvinnsluna jafnskjótt sem śtmęling hefir fariš fram.

9. gr.
     Žeim, er samkvęmt lögum žessum hefir öšlast rétt til mótaks, er skylt:
1.
Aš selja ekki unninn mó dżrar en viš kostnašarverši, aš višbęttum 10%. Skulu haldnir reikningar yfir reksturinn. Viš hann mį ekki reikna hęrra kaupgjald en goldiš er eftir gildandi kauptaxta į stašnum.
2.
Aš hefja mótak innan tķmabils, sem sżslumašur įkvešur, žegar śtmęling fer fram, enda getur annar umsękjandi krafist žess aš fį mótak į žeim staš, ef śt af er brugšiš, nema gildar įstęšur séu til aš dómi rįšuneytisins.
3.
Aš valda eigi ónaušsynlegum įtrošningi og greiša žóknun fyrir notkun hreppsvega eftir įkvöršun sżslumanns, svo og įbyrgjast skaša, er verša kann į skepnum vegna vanrękslu į įkvęšum 5. tölul. žessarar greinar.
4.
Aš sjį um, aš mórinn sé tekinn ķ samfelldum gröfum, og gęta žess, aš sem minnst fari til spillis.
5.
Aš skila unnu mólandi samsumars framręstu, plęgšu og herfušu.


10. gr.
     Allur unninn mór og mannvirki skal flutt burt, ef žess er kostur, fyrir 1. maķ nęsta įr eftir aš mótakiš hefir fariš fram, nema móvinnandi fįi réttindi til mótaks žaš įr eša öšruvķsi semjist. Sé žessu ekki til aš dreifa, getur ašili eftir žann tķma lįtiš flytja žetta burt į kostnaš móvinnanda, eša hirt mó žann, sem eftir kann aš liggja. Jafnan veršur mór og mannvirki aš hafa veriš flutt burt innan 30. jśnķ įriš eftir móvinnsluna.

11. gr.
     Sęki sami móvinnandi aftur um mótekju į svęši samfelldu žvķ landi, er honum var śtmęlt įriš įšur, į hann, mešan mótak er nóg, forgangsrétt aš žvķ.